مدیرعامل سابق نخ تایر صبای زنجان در گفتگو با تایرنیوز با بیان این که موضوع «ظرفیت تولید نخ» برای توجیه پذیری اقتصادی تولید مهم است، گفت: غالب کارخانه های ما در اندازه نیاز داخلی فعالند و این باعث می شود هزینه های تولید در هر کیلو در مقایسه با شرکت های خارجی که امروز در بازار ایران توانسته اند جایگاه خوبی کسب کنند، بسیار بالاتر و غیررقابتی باشد.

حسین صنعان با بیان این که در ایران ظرفیت تولید نخ به ۱۵ هزار تن هم نمی رسد افزود: با این میزان تولید، رقابت با شرکت های چینی که بالاتر از ۱۰۰ هزار تن تولید می کنند مقدور نیست و در نتیجه قیمت تمام شده محصولات ما بالاتر است و در بحث صادرات نیز قدرت رقابت نداریم.

وی با اشاره به این که در حوزه صادرات زمینه های رقابتی لازم را نداریم گفت: در حوزه تولید محصول نهایی با ظرفیت ۱۵ هزار تن امکان رقابت با کشورهای چین و ترکیه نیست و به همین دلیل مواد خام را صادر می کنیم و قادر به صادرات کالایی مانند تایر نیستیم.

صنعان در ارتباط با توان صادرات کالاهای تکنولوژی محور گفت: در کشور ما امکان و توان صادرات این قبیل کالاها وجود ندارد و درمان های مقطعی نیز قادر به رفع مشکلات نیست، درنتیجه امروز در همه صنایع مشکل داریم.

به گفته این مدیر باسابقه در صنعت نخ، قیمت تمام شده نخ کشور نسبت به چین بالاتر است و در رقابت با واردات توجیه اقتصادی ندارد و به رغم زحمات زیادی که برای این صنعت کشیده شده اما مشکلات بزرگی در مسیر باقی است.

وی ادامه داد: ما در صنعت بالادستی پتروشیمی می توانیم مواد اولیه مورد نیاز در تولید چند مدل نخ مورد نیاز کشور و بازارهای جهانی را تولید کنیم، اما متاسفانه این ظرفیت ها مغفول مانده است.

به گفته او ایران می تواند یکی از بزرگترین صادرکنندگان نخ ۶ در دنیا باشد، زیرا می توانیم ماده اولیه آن را در داخل کشور تولید کنیم و این در حالی است که کشوری مانند روسیه این کالا را از چین خریداری می کند، لذا ایران این قابلیت را دارد در کنار قدرت های بزرگی مانند آمریکا و ژاپن به تولید کننده مواد اولیه صنعت نخ و قطب تولید این مواد اولیه تبدیل شود، اما به دلیل عدم توجه به صنایع پایین دستی و بی اطلاعی مدیران نفتی و پتروشیمی و نبود تجربه کافی در سطوح مدیریتی و صنعتی نتوانسته ایم به این ظرفیت ها برسیم.

وی ادامه داد: نخ ایرانی در مقایسه با نخ وارداتی قیمت های بالاتری دارد، ولی از آنجا که به صورت مدت دار به تایرسازها تحویل می گردد و از طرفی تخصیص ارز برای واردات با مشکلاتی روبرو است، لذا فعلا تایرسازان از نخ ایرانی استقبال خوبی می کنند، ولی تهدیدها به قوت خود باقی است و در صورت رفع مشکلات ارزی ممکن است تولید نخ تایر به زیر ظرفیت برسد و این صنعت دچار زیان شده و درنتیجه شاهد تعطیلی فعالیت شرکت های ایرانی این حوزه باشیم.