حمیدرضا نامی، رئیس هیات مدیره انجمن تولیدکنندگان ماشین آلات کشاورزی در گفت‌وگو با خبرنگار تایرنیوز درباره تاثیر قیمت‌گذاری دستوری بر تولید لاستیک‌های کشاورزی گفت: ساختار اقتصاد دستوری ساختاری است که هر اقتصاد قوی را زمین می‌زند. 

وی افزود: وقتی قرار است یک کالایی قیمت‌گذاری شود، به صاحبان صنایع می‌گویند که هزینه‌های خود را بیاورید. آنها هم هزینه‌های سال قبل که محقق شده است را ارائه می‌دهند. این نرخ‌ها مبنای قیمت‌گذاری و فروش محصول برای سال جاری می‌شود.

نامی گفت: در صورتی تولیدکننده باید با نرخ کارگر امروز، اجاره فردا و قبض پس فردا کالایش را تولید کند، قیمتی که گذاشته می‌شود بر اساس هزینه تمام شده سال قبل است.

وی تاکید کرد: به لحاظ ذاتی روش قیمت‌گذاری در تمام رده‌های سازمان حمایت این ایراد را دارد که اساسا همیشه یکسال عقب است.

رئیس هیات مدیره انجمن تولیدکنندگان ماشین آلات کشاورزی افزود: کارخانه‌دار که قیمت تمام شده روز محصولش معلوم نیست و سیستم هوشمندی ندارد که حسابداری صنعتی به لحظه داشته باشد، از سوی دیگر جامعه تورمی داریم که هر روز هزینه‌ها در آن افزایش می‌یابد، آزادی عمل کافی برای برنامه‌ریزی نخواهد داشت. 

وی اضافه کرد: در سیستمی که یک تولیدکننده نهاده‌هایش را به صورت آزاد تهیه می‌کند، قطعا محصولش را به صورت دولتی نخواهد فروخت. این تولیدکننده چون نمی‌تواند خودش را درگیر پاسخگویی و جرایم ماحصل قیمت‌گذاری دستوری کند، ترجیحا یک «نه» شیک به مصرف‌کننده می‌گوید. 

نامی در تشریح سخن خود گفت: فرض کنید من مدیر عامل تراکتور سازی هستم. برای تولیداتم نیاز به هزار حلقه لاستیک دارم اما حداقل سفارش تایرساز، زیر ۵۰ هزار حلقه لاستیک نیست. تولیدکننده تراکتور نمی‌تواند چند هزار لاستیک اضافه بخرد زیرا لاستیک تاریخ مصرف می‌خورد، فاسد می‌شود و حتی در طول زمان ممکن است طرح عوض شود.

وی افزود: تولیدکنندگان تایر کشاورزی عملا تیراژ کف را طوری اعلام می‌کنند که مصرف کننده لاستیک نمی‌تواند این محصول را سفارش دهد.

نامی ادامه داد: وقتی لاستیک یک خودرو را شرکت تایرسازی تولید می‌کند، این لاستیک ممکن است از ۲۰ خودروی تولیدی و مونتاژی کشور به پنج مدل بخورد و مشترک باشد. بنابراین عملا تجمیع یک سفارش می‌شود و تمام پارامترها کمک می‌کند که تیراژ بالا برود اما در بخش کشاورزی این روند معکوس است. 

وی افزود: یعنی اولا ما نمی‌دانیم چه مقدار ماشین باید تولید کنیم زیرا در تمام دنیا ماشین‌های کشاورزی سفارش محور است. به همین خاطر ماشین‌های کشاورزی از بزرگ تا کوچک با تیراژ محدود و مشخص ساخته شده و بر اساس سفارش تولید می‌شوند. دوما تولیدکننده ماشین کشاورزی نمی‌داند که در آخر سال از ۷۰ نوع دستگاهی که می‌سازد و همه آنها نیاز به لاستیک دارند، چند دستگاه فروش می‌رود.

رئیس هیات مدیره انجمن تولیدکنندگان ماشین آلات کشاورزی بیان کرد: در چنین شرایطی طبیعتا نمی‌توانیم خریدی داشته باشم. حداکثر مصرف دو ماه آتی و میزان ذخیره استراتژیک قابل پیش‌بینی است که این میزان هم به کف تیراژ اعلام شده برای تولید نمی‌رسد. 

وی گفت: به دلیل وجود این حلقه معیوب و دخالت دولت، عدم توازنی بین عرضه و تقاضا ایجاد شده است و شرایط امروز رقم خورده است.

نامی اضافه کرد: در چنین فضایی، جلوی واردات لاستیک کشاورزی به‌طور کامل گرفته شده است و تولیدکننده داخلی هم چون بخش خصوصی است و باید تولیداتش سود ده باشد، دست به تولید نمی‌زند.

وی افزود: عملا یک بلاتکلیفی در تفکر اقتصادی به‌ویژه در حوزه صنعت و اقتصاد وجود دارد و نمی‌دانیم بالاخره اقتصاد ما دولتی و چپ است یا اقتصاد بازار و راست است. اگر اقتصاد، دولتی و چپ است؛ دولت باید مسئولیت تمام ارکان تولید را قبول کند.

رئیس هیات مدیره انجمن تولیدکنندگان ماشین آلات کشاورزی تاکید کرد: برای حل این مسایل هیچ راه حلی نیست جز اینکه دولت دخالتش را در امور تولید کم کند. البته حرکت دو سال اخیر نشان می‌دهد کهاصرار دارند اقتصاد را دولتی‌تر کنند.