امین صدرنژاد، دبیر اتحادیه صنایع بازیافت در گفتگو با خبرنگار تایر نیوز، با تشریح دلایل عدم توسعه صنعت بازیافت تایر در ایران، وجود ارز ترجیحی را یکی از عواملی دانست که رقابت واحدهای تولید کائوچوی احیا شده با واردات را دچار مشکل می‌کند.

وی درباره نحوه بازیافت تایر بیان کرد: بازیافت تایر به سه روش عمده انجام می‌شود. واحدهای صنعت بازیافت، به روش فیزیکی، یا شیمیایی و روکش کردن، لاستیک‌ها را بازیافت می‌کنند.

صدرنژاد، درباره هر یک از این روش‌ها توضیح داد: در بازیافت فیزیکی لاستیک را خورد کرده و به گرانول و پودر لاستیک تبدیل می‌کنند. روش شیمیایی، یک فرآیند حرارتی است و تایر به سوخت پیرولیز تبدیل می‌شود. در مدل روکش کردن، روی لاستیک روکش می‌کشند و مجددا از آن استفاده می‌کنند. این مدل یک مرحله نسبت به بازیافت، بهره‌وری بالاتری دارد و به‌نوعی باز تولید به حساب می‌آید.

دبیر اتحادیه صنایع بازیافت درباره کیفیت تایرهای حاصل از بازتولید واحدهای بازیافت گفت: تایری که روکش کشیده می‌شود، کیفیت تایر نو را دارد. ولی مدت زمان مصرفش به همان میزانی که قیمتش پایین‌تر می‌آید؛ کاهش خواهد یافت.

وی افزود: معمولا این کار برای خودروهای سنگین و در لاستیک‌های معدنی جواب می‌دهد و در سواری چنین بازتولیدی نداریم. زیرا لاستیک معدنی به اصطلاح گوشت زیادی دارد که وقتی از بین رفت، می‌توان آن را روکش کرد اما لاستیک خودروی سواری چنین خاصیتی را ندارد.