به گزارش تایر نیوز، علی متقیان مدیر مسئول تایر نیوز در یادداشتی نوشت: این روزها زمزمه گرانی بنزین و یا محدودسازی مصارف این سوخت و ارایه آمار مصرف غیرمعقول و بعضا خبرهای قاچاق سوخت در رسانه‌ها زیاد مطرح می شود. تجربه خبری ثابت کرده است، هر زمانی که موضوع مصرف بالای بنزین و زیادی روی و اسراف انرژی توسط مردم در کشور مطرح می شود، بوی تغییرات در روش و گرانی و محدودسازی به مشام می‌رسد. این خبرها تا زمان اجرای تصمیم، ادامه دارد و یک باره فروکش کرده و دیگر از صفحه خبرها محو و به فراموشی سپرده شده و از خاطره‌ها محو می‌شود.

این حرکت یعنی پاک کردن صورت مساله، به نحوی که هیچگاه در این بررسی ها و تقبیح مصرف زدگی و ارایه آمار مصرف بالای سوخت در کشور، به درستی فکر نکرده و یا به عنوان مشکل به آن نگاه نکرده ایم که دلیل مصرف بالای بنزین و انرژی در کشور چیست؟  

سوال اینجا است که آیا مردم ایران به صورتی که مورد خطاب قرار می‌گیرند، مسرف هستند و اعتقادی به صرفه‌جویی و درست مصرف کردن ندارند یا مشکل از جایی دیگر سرچشمه گرفته که بنا ندارند به آن توجه نمایند، برای حل مشکل در صورت  تصمیم، کافی است دارندگان آمارهای رسمی کشور، نگاهی به آمارهای موجود خود انداخته و در صورت نداشتن آمار که حتما دارند، آمار تعداد انواع اتومبیل هایی که در خیابان ها وجاده ها در حرکت هستند را، به تفکیک نام، کارخانه، سال ساخت و متوسط مصرف آن را به دست آورده پس از محاسبه ای کوتاه، عدد و رقم را بدست آورده، برای مردم روشن و مشخص کنند؛ فلان اتومبیلی که از تولیدش ده تا پانزده سال ‌گذشته، امروز به جای اوراق شدن و از صحنه خدمت رسانی خارج کردن، چند صد ملیون تومان توسط مردم خرید و فروش می شود. در صد کیلومتر چند لیتر بنزین مصرف می کند و دلیل مصرف بالای آن چیست؟

در یک محاسبه سرانگشتی، مدیریت آمار می‌تواند، نظر مدیرعامل پخش و فرآورده‌های نفتی ایران را تایید نماید که در مصاحبه خود با اشاره به مصرف بالای بنزین در ایام نوروز، اظهار داشته بوده در صورتی که اتومبیل‌های فرسوده و پر مصرف از چرخه حرکت حذف شوند، در روز ۵۰ درصد از بنزین مصرف اعلامی ۱۲۰ میلیون لیتر در روز، صرفه جویی بنزین خواهیم داشت.

اگر این مقام مسئول که تامین و  پخش سوخت در سراسر  کشور را به عهده دارد، متخصص امر هست، چرا کسی به مصاحبه او وقعی ننهاده، هر روز آمار مصرف ۱۲۰‌میلیون لیتر بنزین به رخ مردمی کشیده می شود که نقشی در تولید اتومبیل نداشته و اجبار دارد، با صف و نوبت و قرعه کشی و هزار زحمت و روزهای زیادی انتظار، اتومبیلی را از کارخانه تحویل بگیرد که مصرف آن حدود دو برابر مصرف تولیدات دیگر کشورها است. ِ

آیا وقت آن نرسیده است که وزارت نفت که براساس نظر مدیرعامل پخش و فرآورده‌های نفتی خود، روزانه بیش از ۵۰ ملیون لیتر بنزین بیهوده مصرف می شود، هزینه تولید و توزیع آن را محاسبه و اعلام نماید؟ 

اگر کشور برنامه‌ای برای بروز کردن اتومبیل های کشور داشته باشد، ظرف یکسال، به چه میزان صرفه جویی صورت گرفته و تمام هزینه های تبدیل خودروهای فرسوده و پرمصرف به خودروهای روز، ظرف مدت کوتاهی جایگزین شده، هم برای مردم آسایش و آرامش را هدیه آورده، هم از  سرمایه ملی حفاظت و نگهداری شده هم به جای وارد کردن بنزین مجددا جزو کشورهای صادر کننده بنزین خواهیم شد.

نکته دیگری که در این زمینه می توان بدان اشاره کرد، عدم توجه به وسیله های نقلیه عمومی است. کافی است نگاهی به ترافیک‌های چند ساعته جاده های شمال در ایام تعطیل داشته باشید، هزاران اتومبیل سواری در راه بندان ایستاده اند، در این راه بندان چند کیلومتری، چه تعداد اتوبوس بین شهری دیده می شود!!،

شاید یک یا دو اتوبوس، آیا از خود سوال کرده ایم، چرا اتوبوس در جاده دیده نمی شود، پاسخ این است که متاسفانه اتوبوس های بین شهری به تناسب تعداد مسافرت و حتی سفرهای ریلی و هوایی نیست، اشکال کار را بایستی پیدا کرد، بی رغبتی مردم به وسیله نقلیه عمومی؛ کمبود اتوبوس در ایامی که مردم به آن نیاز دارند؟، گرانی کرایه!؟

قیمت بی حساب و کتاب چند ده میلیاردی اتوبوس  بدون حمایت دولت، قیمت بالای لوازم یدکی و لاستیک و وسایل مصرفی، گرایش اتوبوس داران به دستگاههای دولتی و اتوبوس های در اختیار برای کارهای محدود، کنترل و نظارت درست و بجای پلیس بر رانندگان و نگرانی رانندگان از این کنترل سخت و همه این بهانه ها موجب شده که از رونق اتوبوس رانی بیرون شهری کاسته شده و مردم هم با توجه به این مشکلات بویژه نبود وسایل نقلیه عمومی در ایام پیک،  برای سفرهای خود تمایل به وسایط شخصی نشان دهند.

با توجه این محدویت ها و مشکلات، جا دارد دست اندرکاران امر، در جهت رفع موانع و مشکلات اتوبوس داران بیرون شهر اقدام و با تصویب تسهیلات برای خرید اتوبوس و حمایت مادی و معنوی، بر تجدید حمایت و بازسازی این صنعت تلاش کنند.

در صورتی که صنعت حمل و نقل عمومی بین شهری و حتی درون شهری با حمایت دولت تجدید بنا شده و جایگاه خود را در بین مردم بازسازی کند، استفاده از وسایط شخصی کمتر شده و به دنبال آن مصرف بنزین کاهش پیدا خواهد کرد و آخر اینکه واردات و تولید اتومبیل های برقی به ویژه در برای استفاده در سرویس های درون شهری، می تواند صرفه جویی در مصرف بنزین نقش اساسی داشته باشد.