به گزارش خبرنگار تایر نیوز، امتیاز اختراع نوعی تایر بادی توسط "تامسون" در سال ۱۸۴۵ میلادی به ثبت رسید، اما این طرح هیچگاه به صورت تجاری مطرح نشد و عملاً از "جان بوید دانلوپ به عنوان اولین مخترع تایر بادی نام برده می‌شود، طرح وی که در سال ۱۸۸۸ ارایه شد شامل استفاده از یک نوار پارچه‌ای بود که دو طرف آن به وسیله‌ی دو لایه‌ی لاستیکی پوشانده می‌شد.

"بارتلت" و "جفری" نیز در همان سال، امتیاز طرح جدیدی در ساخت تایر را به ثبت رساندند که ساخت و مصرف آن تا بیست سال بعد نیز متداول بود. این تایرها دارای سطح مقطعی به شکل نعل اسب بودند که با استفاده از طوقه‌های لاستیکی روی رینگ پرچ می‌شدند.

"پالمر" در سال ۱۸۹۲ به جای استفاده از پارچه با بافت مساوی در تار و پود که توسط "دانلوپ" پیشنهاد شده بود از یک نخ تک رشته مارپیچی در ساخت بدنه تایرهای دوچرخه استفاده کرد اما عملاً تا سال ۱۹۰۸ از این نوع نخ برای ساخت بدنه انواع مختلف تایر استقبال نشد. استفاده از نخ یا فابریک به شکل امروزی آن در ساخت تایر از سال ۱۹۰۰ معمول شد و تولید آن در سال‌های بعد نیز ادامه پیدا کرد.

طرح استفاده از طوقه‌های سیمی در سال ۱۹۰۵ توسط شرکت "گودیر" ارایه شد اما بیست سال طول کشید تا کاملاً جایگزین طرح قبلی استفاده از طوقه‌های لاستیکی، گردد.

از طرفی تا قبل از سال ۱۹۰۴، آج مورد استفاده در ساخت تایر دارای سطحی گرد و نیمه مدور بود، اما در آن سال شرکت کائوچوی "کنتینانتال" ساخت اولین تایر بادی را که سطح آج آن تخت بود آغاز نمود. دو سال پس از آن در سال ۱۹۰۶، دنده‌گذاری عرضی روی سطح آج به وسیله سازندگان امریکایی تایر رایج شد و استفاده از آج صاف بدون دنده در ساخت تایر منسوخ گردید. دنده‌گذاری آج و استفاده از آن در ساخت تایر موجب افزایش هر چه بیشتر چنگ‌زنی تایر می‌شد.

استفاده وسیع و گسترده از تایرهای بادی در دهه ی ۴۰ میلادی، ایده ساخت یک محفظه لاستیکی در برگیرنده و حافظ هوای داخل تایر را مطرح کرد. به این ترتیب که این کیسه هوا یا تیوب در داخل تایر و در تماس با سطح داخلی منجید، قرار می‌گرفت.

در سال ۱۹۴۷ اقدام به ساخت تایرهایی شد که در آنها از تیوب استفاده نمی‌شد، این تایرها اصطلاحاً "‌تایرهای بدون تیوب‌" نامیده شدند.

از سال ۱۹۵۴ استفاده از تایرهای بدون تیوب برای اتومبیل‌های سواری جدید متداول شد و خودروسازان از تایرهای «تیوبلس» استفاده نمودند.

تلاش برای تولید تایرهای مقاوم‌تر، سبک‌تر، با عملکرد مکانیکی و حرکتی بهتر و مطلوب‌تر تاکنون نیز ادامه یافته و تکنولوژی تولید آن نیز همچون سایر کالاهای صنعتی، روز به روز افق‌های نوتری به پیش می‌گشاید.

تولید تایرهای هوشمند، که اطلاعات عملکردی مورد نیاز کامپیوتر مرکزی خودروهای جدید را گردآوری و به مرکز کنترل خودرو می‌فرستند و نیز تولید تایرهای "پنچررو" که مسافتی بالغ بر یکصد کیلومتر را در حالت پنجری می‌توانند بدون هیچ مشکلی طی کنند، از آخرین دستاوردهای این تکنولوژی است.